Czerwcowe widoki

[Henryk]

Żadne glony, tylko odpowiedni kąt fal i odbicie od niebieskiego w dużej części nieba. Nic szczególnego w każdym razie .

[Henryk]

No i zapomniałem złożyć życzenia z okazji lata. Wszystkiego więc - długich i ciepłych dni .
Ja uczciłem pierwszy dzień lata kąpielą w naszym cieplutkim morzu .

[Henryk]

A oto Księżyc sprzed doby, o wschodzie w gwiazdozbiorze Strzelca:

[Henryk]

Zaś niebo z drugiej strony wyglądało tak:

[Henryk]

No to chwalenia ciąg dalszy. Dzisiaj złapałem słońce poboczne, potem słup świetlny, a przed północą jasne cirrusy:

[Emilian]

No i złapałeś te przepiękne niebieskie chmurki
Ja też je widziałem będąc w Ostrowcu Świętokrzyskim, a o świcie z czwartku na piątek w Krośnie ~0:30 UTC były bez trudu widoczne mimo zaciekle świecącego Księzyca za plecami, a niektóre sięgały aż do zenitu.
Zreszta wizualnie nie są tak niebieściutkie jak o tym można przeczytać w Internecie; (wklepcie w Google "noctilucent clouds", to można obejrzeć troche ładnych zdjęć )te o świcie zauważyłem gdzieś 0:10 UTC, gdy północne niebo zaczęło szarzeć, a na tym, bardzo ciemnym jeszcze, ale zwolna szarzejącym niebie pojawiły się subtelnie białawo-siwe pasma na kształt cirrusów, wyraźnie jaśniejące na tle nieba. W miarę jak niebo szarzało coraz bardziej, chmury te jasniały również, stając sie bardzo wyraźnie widoczne i przybierały coraz bardziej srebrzysty odcień, podobny do niebiesko-srebrzystego poblasku, jaki daje Księżyc w pełni. 0:40 UTC nisko nad horyzontem niebo poczęło czerwienieć, trochę wyżej żółto-zielonkawe, przechodząc wreszcie w blady błękit i granat, a na tym tle nieba, od tego żółto-zielonkawego w górę chmury te nadal zachowywały swój niebieskawo-srebrzysty odcień !

[Henryk]

Czerwiec się skończył, więc czas zamknąć temat. Na zakończenie prezentuję przelot ISS na 20 minut przed północą 30 czerwca:


oraz widok północno zachodniej części nieba, w której po prawej stronie widać ducha


Kto wie, co to za duch?

[Henryk]

Hmm, chyba nikt nie zauważył zagadki z poprzedniego postu, zwracam więc uwagę, że pytałem co to za "duch" widoczny na ostatnim zdjęciu .

No i trzymajcie za mnie kciuki. Za chwilę jadę do Łeby, skąd będę po plaży przemieszczał się do Ustki. Jedyne 52 km .
Jak mnie jutro nie będzie, to znaczy, że plaża zwyciężyła .

[Robert_Bodzoń]

No i trzymajcie za mnie kciuki. Za chwilę jadę do Łeby, skąd będę po plaży przemieszczał się do Ustki. Jedyne 52 km .
Jak mnie jutro nie będzie, to znaczy, że plaża zwyciężyła .

Hm, myślałem, że maraton ma 42 km Dobra, będę trzymał kciuki. "Duchem" będę z Tobą.

To ostatnie odnosi się do zagadki. To duch tego, który chciał, ale nie podołał.

[Damian]

Niedawno dostałem smska od naszego maratończyka Prosił, żeby nie być z nim duchem, bo mu duszno...
Będziemy w takim razie kciuki trzymać, może od tego Mu się nic nie stanie

[Henryk]

Jak część kolegów wie, udało mi się przeżyć wycieczkę plażową. A cożem widział i co przeżył, poniżej wam opowiem
Wystartowaliśmy o 19:30 z molo w Łebie, przy ujściu rzeki Łeby. Zdjęcie ze mną w roli głównej, na wschód. My jednak idziemy w przeciwnym kierunku.


Po drodze mijaliśmy ciekawe zabytki architektury (widać, że sezon w pełni):


Gdyby ktoś nie wiedział, to szliśmy przez stary las:


Na zachód Słońca przyszedł popatrzeć pan z gatunku Calidris alpina :


Zdjęć zachodu nie pokazuję, gdyż niczym się nie wyróżniał.
Przed pierwszą zrobiliśmy 10 minut dla gwiazd, więc korzystając z okazji oceniłem trzy gołooczne zmienne. Tuż po pierwszej ogarnęła nas mgła rodem z horroru o latającym Holendrze. Na szczęście morze szumiało z prawej strony, więc posługiwaliśmy się zmysłem słuchu w utrzymywaniu właściwego kierunku.
Około trzeciej doszliśmy do Rowów, gdzie w Hawanie zaopatrzyliśmy się w napoje, jednak nie wyskokowe... Po czym przeszliśmy jeszcze 2-3 km i przycupnęliśmy na wydmach. Wyciągnąwszy śpiworki, zalegliśmy na czas wschodu Słońca. To jednak pokazało się dopiero, gdy chmurki mu pozwoliły. Wyspani więc, o siódmej ruszyliśmy dalej. Mgła się rozstąpiła, jednak miejscami pozostawała niewzruszenie, co widać na zdjęciu z Ustką w tle:


Chwilę później dołączyły do nas dwie panie, do których nieco dalej przykolegował się ten czarny facet:


Po drodze jeszcze zahaczyliśmy o fragmenty tych przyziemnych chmurek, więc skorzystałem z okazji i zrobiłem takie nieziemskie zdjęcie:


Wreszcie o 10tej dotarliśmy do molo w Ustce (ujście rzeki Słupii) i jak widać na załączonym obrazku, w całkiem niezłej formie:


Trasa liczyła 50 km od molo do molo, do tego 2 km dojścia do plaży i od plaży, jeszcze 3 km w Słupsku od przystanku do domu. Tym razem było trudno technicznie, bardzo mało było odcinków o utwardzonym piachu, dzięki czemu każdy krok wymagał podwójnego wysiłku. Jednak opłaciło się, satysfakcja na cały rok, do następnego razu .

[Damian]

Nieziemska fotka jest po prostu nieziemska!
Wyprawa świetna, ale samo "52 km piechotą" (+3 od przystanku ) brzmi odstraszająco. Widoki z kolei zachęcają... Nic tylko pogratulować kondycji

[HAMAL]

Miałem do tej pory tą na pulpicie http://www.republika.pl/henryk_mtbo/images/Ksiezyc3.jpg ale ta ze Słoneczkiem powala

[Radek G.]

Henryk, dałeś do pieca, podziwiam. Zdjęcia jak zwykle świetne.